Virus Details: ఏమిటీ వైరస్‌...? పూర్తి వివరాలు

Virus Details:  వైరస్‌... ఏడాదిన్నర కిందటిదాకా కాస్తోకూస్తో చదువుకున్నవాళ్లకి తప్ప ఈ పేరు పెద్దగా తెలియదు. ఇప్పుడు అక్షరాలు రానివాళ్లూ ‘కరోనా వైరస్‌’ గురించి మాట్లాడుకుంటున్నారు. 

‘అదేదో కంటికి తెలియని పురుగంట... చైనా నుంచి వచ్చిందంట. దగ్గరకెళ్లినా అంటుకుంటుందంట!’ అని చెప్పుకుంటున్నారు. నిజానికి భూమిమీద మనిషి పుట్టుకకి ముందే వైరస్‌లు ఉన్నాయంటున్నారు శాస్త్రవేత్తలు. మరి ఆదిమ కాలం నుంచీ ఉన్నవీ... ఆద్యంతం విస్తరించినవీ... ఎందుకు ఇలా అనూహ్యంగా మనపైన దాడికి దిగుతున్నాయి? ఎక్కడొస్తోంది సమస్య? ఇందులో మానవ తప్పిదమెంత? వైరస్‌ల దుందుడుకుతనమెంత?ఈ ప్రశ్నలకి జవాబులు వెతకడం మొదలుపెడితే... ఎన్నో ఆసక్తికరమైన విషయాలని మనముందు ఉంచుతుంది ‘సైన్స్‌’.

నెదర్లాండ్స్‌లో అదో పొగాకు తోట. 1879 మధ్యలో- అందులోని మొక్కలన్నీ వాడిపోవడం మొదలుపెట్టాయి. అక్కడి రైతులు అడాల్ఫ్‌ మేయర్‌ అనే వ్యవసాయ శాస్త్రవేత్తతో తమ గోడు వెళ్లబోసుకుంటే ఆయన ఆ నేలా, మట్టీ, వేడీ అన్నింటినీ పరిశోధించి చూశాడు. వాటిలో ఏ సమస్యా లేదు. మొక్కలకి బ్యాక్టీరియా ఇన్ఫెక్షన్‌ ఉండొచ్చని కాండం నుంచి ‘ద్రవాన్ని’ తీసి పరిశీలించాడు. బ్యాక్టీరియా కనిపించాయి. ఆ బ్యాక్టీరియాని ల్యాబ్‌లోనే పెంచి... వాటిని ఆరోగ్యంగా ఉన్న మొక్కలపైన చల్లాడు. వాటికేమీ కాలేదు! ‘ఈబ్యాక్టీరియా కాకుండా మొక్కల్ని నాశనం చేసేది ఇంకేదో ఉందన్నమాట. అదే వీటి వినాశనానికి కారణం!’ అనుకున్నాడు. కానీ అప్పటికే విసిగి వేసారి తన పరిశోధనని వదిలేశాడు. కొన్నేళ్ల తర్వాత మార్టినస్‌ బీజ్రింక్‌ అనే శాస్త్రవేత్త  ఆ పరిశోధనను కొనసాగించాడు. పొగాకు మొక్కలనుంచి మేయర్‌ లాగే ద్రవాన్ని తీసుకుని అందులోని బ్యాక్టీరియాని కూడా వడపోసి మిగిలిన ద్రవాన్ని ఆరోగ్యంగా ఉన్న మొక్కలపైన చల్లాడు. అవి చనిపోయాయి. ఆ ద్రవాన్ని మరిగించి అందులో కాస్త ఆల్కహాల్‌ పోసి మళ్లీ దాన్ని మొక్కలపైన చల్లితే అవీ చనిపోయాయి. అంటే- వేడిచేసినా ఆల్కహాల్‌ కలిపినా ఏమీకాని ఆ ద్రవం ఓ వింత విషంలాంటిది అనుకున్నాడు. అందుకే దానికి ‘వైరస్‌’ (లాటిన్‌లో ‘వైర’ అంటే విషం) అని పేరుపెట్టాడు. ఆ పరిశోధన అక్కడితో ఆగిపోవడంతో వైరస్‌ గురించి ప్రపంచానికి తెలియడానికి మరో 20 ఏళ్లు పట్టింది. ఈలోపు 1918-20లలో ప్రపంచాన్ని ఇన్‌ఫ్లూయెంజా గడగడలాడించింది.

ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఐదుకోట్లమందిని పొట్టనపెట్టుకుంది. ఇంత జరిగినా దానికి బ్యాక్టీరియానే కారణమనుకున్నారు! అప్పుడే- 1920లో వెండల్‌ స్టాన్లీ అనే శాస్త్రవేత్త మళ్లీ ఆ పాత ‘ద్రవాన్ని’ తీసుకుని ఓ ప్రత్యేకమైన ఫిల్టర్‌ని తయారుచేసి వైరస్‌ ప్రొటీన్‌ని మాత్రం వడకట్టి ఓ చోటకి చేర్చడం మొదలుపెట్టాడు. ఆ ప్రొటీన్‌ అలా పొరలుపొరలుగా చేరి సూదుల్లాంటి ఆకారాన్ని సంతరించుకుంది. దానిపైన ఎక్స్‌రేని ప్రసరిస్తే... తొలిసారి వైరస్‌ దర్శనం ఇచ్చింది! ఇక, 1939లో ఎలక్ట్రానిక్‌ మైక్రోస్కోప్‌ను కనిపెట్టాక వైరస్‌రూపం ప్రపంచం మొత్తానికీ తెలిసింది. మానవాళి చేసిన గొప్ప ఆవిష్కరణల్లో అదీ ఒకటి.

ఆ తర్వాతే- 1918 నాటి ఇన్‌ఫ్లూయెంజాకి మాత్రమే కాదు, మశూచికీ రేబిస్‌కీ కూడా కారణం వైరస్‌ అని తెలుసుకున్నారు. బ్యాక్టీరియాలాగే దీన్నీ కట్టడి చేయొచ్చనుకున్నారు కానీ అది లొంగలేదు. దాని రూపంలో, మనుషుల్లోకి చొచ్చుకుపోయే విధానంలో, మందులకి తప్పించుకునే వైనంలో... అన్నింటా సవాలు విసిరింది. ఆ సవాలుకు సమాధానం కనుగొనే క్రమంలో వెల్లడైన అంశాలు శాస్త్రవేత్తలనే విస్మయపరిచాయి.

అన్నిటికీ మూలం...

భూమ్మీద తొలి జీవజాలం పుట్టుక నాలుగువందల కోట్ల సంవత్సరాల ముందు జరిగిందంటారు. ఒకే కణం ఉన్న జీవులూ(ఆర్కియం), అంతకన్నా సంక్లిష్ట నిర్మాణమున్న బ్యాక్టీరియా(బ్యాక్టీరియం), ఈ రెండింటికన్నా కాస్త పెద్దవైన చిన్నజీవులు(యూరోకైట్స్‌-తర్వాతి కాలంలో చెట్లూ, జంతుజాలాలకి ఇవే మూలాలంటారు)... ఇవి మూడే ఉండేవని నమ్ముతూ వచ్చారు. కానీ తాజా జన్యు పరిశోధనలు ఆ మూడింటికన్నా ముందే వైరస్‌లు పుట్టాయని స్పష్టంచేస్తున్నాయి. భూమ్మీద ఓ ‘ఆదిమ’ ప్రాణం పురుడుపోసుకుని అది పైన చెప్పిన మూడురకాల ప్రాణులుగా పరిణామం చెందడానికి ఆ వైరస్‌లే కారణమని చెబుతున్నారు. అలా భూమి మీద విభిన్న జీవరాశుల ఉనికికి శ్రీకారం చుట్టింది వైరస్‌లేనన్నమాట. నాటినుంచీ నేటి మన మనుగడ వరకూ ప్రతి పరిణామం వెనకా వైరస్‌ ఉనికి ఉంది.

ప్రాణవాయువు నింపింది...

మీరు సముద్రం ఒడ్డున నిలబడి ఆ నీళ్లలో ఓ మునకేశారనుకుందాం. పొరబాటున మీ నోట్లోకి కొన్ని నీళ్లు పోయాయి. ఆ కాసిని నీళ్లలో ఐదు కోట్ల వైరస్‌లు ఉంటాయని ఓ అంచనా. అమ్మో... అనుకోకండి. ఆ వైరస్‌లలో ఒకట్రెండు కూడా మీకు హాని చేసేవి ఉండవు. ఇక లీటర్‌ సముద్రం నీటిలోనైతే రెండొందల కోట్ల వరకూ వైరస్‌లు ఉంటాయట. సముద్రంలో అవేం చేస్తుంటాయీ అంటే... అక్కడి బ్యాక్టీరియాని వేటాడుతుంటాయి. వాటివల్లే మనకి స్వచ్ఛమైన ఆక్సిజన్‌ అందుతోంది. ఆ వేటవల్లే భూ వాతావరణం మరీ వేడెక్కకుండా చల్లగా ఉంటోంది. మనం పీల్చే ఆక్సిజన్‌లో మూడోవంతును సముద్రంలోని ‘సయానో’ బ్యాక్టీరియా తయారుచేస్తాయి. మొక్కల్లాగే సూర్యరశ్మిని శక్తిగా మార్చుకునే ఈ బ్యాక్టీరియా ఆ ప్రక్రియలో భాగంగా ఆక్సిజన్‌ని విడుదలచేస్తాయి. వైరస్‌ల ప్రేరణతోనే ఈ బ్యాక్టీరియా ఆక్సిజన్‌ని ఉత్పత్తి చేస్తుంటాయి. అంటే- వైరస్‌లు వాటిని సోకినప్పుడు పీఎస్‌బీఏ అనే జన్యువుని విడుదలచేసి... దాని ద్వారా ఆక్సిజన్‌ విడుదలని వేగవంతం చేస్తాయి. అలా సముద్రాన్ని ప్రాణవాయు పరిశ్రమగా మారుస్తాయి. సయానో బ్యాక్టీరియాలాంటి ఎన్నో సూక్ష్మజీవులపైన ఈ వైరస్‌లు దాడి చేయడం ద్వారానే సముద్రంలో కార్బన్‌ శాతం తగ్గి వాతావరణంలో చల్లదనం ఉండిపోతుంది. ఓ అంచనా ప్రకారం...

ఈ వైరస్‌లు ఏడాదికి 350 కోట్ల టన్నుల కార్బన్‌ డై ఆక్సైడ్‌ని కట్టడిచేస్తాయట. హైదరాబాద్‌ వంటి నగరంలో ఏడాదిపాటు ఏ వాహనమూ తిరక్కుండా ఆపగలిగితేగానీ మనుషులుగా మనం ఈస్థాయిలో కార్బన్‌ని కట్టడిచేయలేం!

గర్భం ఓ కంచుకోటలా!

వైరస్‌లు మన శరీరంలోకి ప్రవేశించిన ప్రతిసారీ మనకి వ్యాధులు రావాలనేమీ లేదు. ఓ మూడున్నరలక్షల సంవత్సరాల ముందు- క్షీరదాలకు సోకిన రెట్రోవైరస్‌ వాటి శరీరకణాలలోకి తన డీఎన్‌ఏని చొప్పించిందట. ఆ వైరల్‌ డీఎన్‌ఏ మనకి చెడుచేయలేదు సరికదా... మన జన్యువుల్లో అంతర్భాగమైంది. ‘ఈఆర్‌వీడబ్ల్యూ1’ అనే ఆ ‘వైరస్‌ జన్యువు’ ఇప్పటికీ మనతోనే ఉంది. ఆ జన్యువే మన శరీరంలో ‘సిన్సిటిన్‌-1’, ‘సిన్సిటిన్‌-2’ అనే రెండు కీలక ప్రొటీన్‌ల వృద్ధికి దోహదపడుతుంది.

‘సిన్సిటిన్‌-1’ వల్లే స్త్రీల శరీరంలో- గర్భం ధరించినప్పుడు ‘మాయ’ అన్నది ఏర్పడుతోంది! పిండాన్నీ గర్భాశయాన్నీ కలిపి ఉంచడంలోనే కాదు... పిండానికి పోషకాలు అందించడంలోనూ ‘మాయ’ది కీలక పాత్ర. అది వరకు గుడ్లుపెట్టి పొదిగే జీవాలుగా మాత్రమే ఉంటూ వచ్చిన ప్రాణులు...

పెరిగేదాకా తమ పిండాన్ని కడుపులోనే దాచుకునేలా... తద్వారా శత్రుమూకల నుంచి కాపాడుకునేలా ఈ మాయే ఉపయోగపడింది. ‘సిన్సిటిన్‌-2’ ప్రొటీన్‌ విషయానికొస్తే... శరీరంలో ఏర్పడ్డ పిండాన్ని స్త్రీశరీరంలోని యాంటీబాడీలు నాశనం చేయకుండా ఇదే కాపాడుతుంది. అంతేకాదు, ఇతర వైరస్‌లూ, బ్యాక్టీరియా సోకకుండానూ కాచుకుంటుంది! ఆ రకంగా ఈ రెండు ప్రొటీన్‌లూ స్త్రీ గర్భాన్ని బిడ్డలపాలిట కంచుకోటగా మార్చాయి. వాటిని మనకి అందించిన ఘనత ఆ ఆదిమ వైరస్‌దే మరి!

‘జ్ఞాపకం’ వాటి చలవే!

జీవి ఏదైనా సరే... వాటికంటూ ఎంతోకొంత జ్ఞాపకం ఉంటుంది. వెన్నెముక జీవులకి ఈ జ్ఞాపకం మరీ అవసరం. మన మెదడులో జ్ఞాపకశక్తికి కారణమైన ప్రొటీన్‌ని ఆ మధ్య 3డీ ప్రింట్‌ తీశారు అమెరికాకి చెందిన జేసన్‌ షెఫర్డ్‌ అనే న్యూరాలజిస్టు. అది అచ్చం ఓ వైరస్‌ ఆకారంలోనే రూపుదిద్దుకుంది. ఆ ప్రొటీన్‌కి కారణమయ్యే మనలోని జన్యువేంటా అని పరిశోధించి దానికి ‘ఏఆర్‌సీ’ అని పేరు పెట్టారు. చిత్రమేంటంటే... ఆ ‘ఏఆర్‌సీ’ జన్యువు కూడా లక్షల సంవత్సరాలకిందట వైరస్‌ వల్లే మనలోకి వచ్చిందట. అదే మనుషులుగా మనం బుద్ధిజీవులం కావడానికి తొలి బీజం వేసిందంటారు జేసన్‌. ఇలా, వైరస్‌ల వల్ల మన శరీరంలో ఎన్నో మంచి జన్యుమార్పులు చోటుచేసు కున్నాయని చెప్పొచ్చు. మానవ శరీరంలో సుమారు పాతికవేలదాకా జన్యువులుంటాయి. వాటిలో ఎనిమిది శాతం వైరస్‌ల కారణంగా మనలోకి వచ్చినవేనట! వాటిలో ఇప్పటిదాకా ఈ మూడింటినే గుర్తించారు. మిగతా జన్యువులు మన శరీరంలో ఎలాంటి మంచి మార్పులకి దోహదపడ్డాయో తెలుసుకునేందుకు ఇంకా పరిశోధనలు జరుగుతూ ఉన్నాయి.

యాంటీబయోటిక్స్‌కి ప్రత్యామ్నాయం!

1896 ప్రాంతం... కలరా వ్యాధి విలయతాండవం చేస్తోంది. అప్పటికి కలరాకి ‘విబ్రియో కొలెరె’ అన్న బ్యాక్టీరియానే కారణమని గుర్తించారుకానీ... దాని వ్యాప్తిని ఎలా అరికట్టాలో తెలియట్లేదు. ఎర్నెస్ట్‌ హ్యాంకిన్‌ అనే బ్రిటిష్‌ ఇండియా శాస్త్రవేత్త అప్పుడో చిత్రమైన విషయం ప్రకటించాడు... గంగ-యమున నదుల్లోని నీటిని కలిపితే అందులో కలరా బ్యాక్టీరియా పెరగదని ప్రకటించి నిరూపించాడు. అప్పట్లో అదో పెద్ద సంచలనం.

భారతీయులు పవిత్ర నదులుగా కొలిచే గంగ-యమునలకి నిజంగానే అంత శక్తి ఉందా అనుకున్నారంతా! ఆ తర్వాత 20 ఏళ్లకి- 1917లో డి-హెలె అనే ఫ్రెంచి శాస్త్రవేత్త గంగ-యమున నదుల్లోని బ్యాక్టీరియాఫేగస్‌ అనే వైరస్‌లే అందుకు కారణమని తేల్చాడు. ఇవి బ్యాక్టీరియాని చెండుకు తినే వైరస్‌లన్నమాట!

యాంటీబయోటిక్స్‌ వచ్చాక ఫేగస్‌ ప్రభ కాస్త తగ్గినా 2010 తర్వాత యాంటీబయోటిక్‌ల విపరీతమైన వాడకంవల్ల మొండి బ్యాక్టీరియా పెరగడంతో మళ్లీ ప్రపంచం చూపు ఫేగస్‌వైపు తిరిగింది. ఇప్పుడు ఆ జగమొండి బ్యాక్టీరియాపైన ‘ఫేగస్‌ థెరపీ’ పేరుతో వైరస్‌లనే యుద్ధానికి దించుతున్నారు. అంతేకాదు, నేటితరం అత్యాధునిక జన్యు థెరపీలోనూ వాటిని ‘అలాఉదీన్‌ దీపం’లోని భూతంలా వాడుకుంటున్నాం.

మారణహోమం...

కొన్ని విషయాల్లో మానవాళికి మేలుచేసినా గత మూడువేల సంవత్సరాల్లో వివిధ వ్యాధుల ద్వారా వైరస్‌లు సృష్టించిన మారణహోమం... ఏ మహాసంగ్రామానికీ తక్కువ కాదు. మశూచి దాదాపు మూడు వేల సంవత్సరాలుగా మనలో ఉంది. ఇది ఒక్క 20వ శతాబ్దంలోనే 30 కోట్లమందిని బలిగొంది. ఇక, ఎయిడ్స్‌ నలభైయేళ్లలో 3.7 కోట్ల ప్రాణాల్ని బలితీసుకుంది. కరోనా గత ఏడాదిలోనే 33 లక్షల మందిని పొట్టనపెట్టుకుంది.

ఈ విశ్వంలో మొత్తం 10 నానిలియన్‌ల (అంటే 10 తర్వాత 31 సున్నాలు పెట్టాలి!) వైరస్‌లు ఉన్నాయని అంచనా. ప్రపంచంలో

ఉన్న జీవరాశులన్నిటినీ పరిగణనలోకి తీసుకున్నా కూడా ఈ సంఖ్య రెండు రెట్లు ఎక్కువ! ఇక మన శరీరంలోనైతే 32 లక్షల కోట్ల వైరస్‌లు ఉన్నాయని శాస్త్రవేత్తలు చెబుతున్నారు. ప్రపంచంలో ఇన్ని వైరస్‌లున్నా ఇప్పటిదాకా వంద రకాలనే మనం గుర్తించాం. వాటిలోనూ 30 మాత్రం ప్రాణాంతకాలు.

ఎందుకీ వైరం?

ఈ వైరస్‌లు ఎందుకిలా మహమ్మారులుగా మారుతున్నాయి, అసలు అవి మన శరీరాల్లోకి ఎందుకొస్తాయీ అంటే... అవి ఒంటరిగా జీవించలేని పరాన్నభుక్కులు కాబట్టి. మనుషులు, జంతువులు, మొక్కలు, బ్యాక్టీరియా... ఇలా వాటికి ఏదో ఒక ఆశ్రయం కావాలి. సాధారణంగా వైరస్‌లు ఇలా ఆశ్రయం పొందేటప్పుడు... వాటికి కానీ ఆశ్రయమిచ్చే ప్రాణికికానీ పెద్ద సమస్య ఉండదు.

లక్షలాది సంవత్సరాలుగా సాగుతున్న ఉభయతారక ప్రక్రియ ఇది. కానీ తాను ఆశ్రయం పొందిన మొదటి ప్రాణి నుంచి రెండో జీవిలోకి వెళ్లినప్పుడే అవి ప్రమాదకరంగా పరిణమిస్తాయి. ఇలా ఒక జీవిని దాటి వైరస్‌ ఇంకో జీవిలోకి రావడాన్నే ‘స్పిల్‌ ఓవర్‌’ అంటారు. కొత్త జీవిలోకి రాగానే ఈ వైరస్‌ ఆ జీవిమీద దాడి చేసి నాశనం చేసే ప్రయత్నం చేస్తుంది. తాజా కరోనా వైరస్సే ఇందుకు ఉదాహరణ. చైనాలోని గబ్బిలాలని ఆశ్రయించుకుని బతికే వైరస్‌ ఇది. ఆహారం కోసమో వేటకోసమో మనుషులు ఆ గబ్బిలాలకి దగ్గరైనప్పుడు ఇది తమ మొదటి అతిథి గబ్బిలం నుంచి రెండో అతిథిలోకి- అంటే, మనిషిలోకి చేరింది. అక్కడితో అది ఆ మనిషిని నాశనం చేయడానికి ప్రయత్నిస్తూ మహమ్మారిగా అవతరించింది. మానవాళిని అల్లకల్లోలానికి గురిచేసిన ప్రతి వైరస్‌దీ ఇదే కథ! మశూచి, ఎయిడ్స్‌, చికన్‌ గున్యా, డెంగ్యూ, ఇన్‌ఫ్లూయెంజా, ఎబోలా, జికా... ఇలా కనీసం 30 వైరస్‌ రోగాలని వరసపెట్టొచ్చు. గత వందేళ్లలో మానవాళిని అతలాకుతలం చేసిన ఈ వ్యాధుల రాకకీ వ్యాప్తికీ ప్రధానంగా రెండు కారణాలు చెబుతారు. ఒకటి- అభివృద్ధిలో భాగంగా అడవుల్ని నరికి అక్కడున్న వన్యప్రాణుల్ని చంపి వాటి రక్తాన్ని మనకి అంటించుకోవడం. రెండోది- పర్యావరణ కాలుష్యం. 20వ శతాబ్దంలోని మితిమీరిన వాయుకాలుష్యం నగరాల్లో వేడిని పెంచింది. ఆ వేడి వైరస్‌ మనుగడకి కావాల్సినంత వెచ్చదనాన్ని కల్పించి వాటి వ్యాప్తినీ పెంచుతోంది. ఈ రెండింటికీ తోడు... మనుషులు కొన్ని గంటల్లోనే ప్రపంచాన్ని చుట్టిరాగల రవాణా సౌకర్యాలూ తోడవడంతో వైరస్‌లు అత్యంత వేగంగా వ్యాపిస్తున్నాయి. వీటికి ప్రజల, ప్రభుత్వాల నిర్లక్ష్యం తోడై మరణమృదంగాలని మోగిస్తున్నాయంటున్నారు శాస్త్రవేత్తలు!

మనిషికి ఎదురయ్యే ప్రతి సవాలూ ఓ సమస్యకి పరిష్కారం చూపేదేనంటారు. ఆ రకంగా వైరస్‌లు మనకు సవాలు విసిరిన ప్రతిసారీ కొత్త పరిష్కారాన్ని చూపిస్తూనే వస్తున్నాయి. మశూచితో(వైరస్సే కారణమని తెలియకుండానే) నేటి ఆధునిక టీకాలు కనిపెట్టాం. ఎయిడ్స్‌తోనే యాంటీ రెట్రో వైరల్‌ మందుల్ని ఆవిష్కరించాం. ఎబోలాతోనే నేటి క్వారంటైన్‌, ఐసోలేషన్‌ పద్ధతులు కనిపెట్టాం. ఆ వరసలో కరోనా మనకి ఏ కొత్త ఆవిష్కరణకి నాందిగా మారుతుందో... కాలమే చెప్పాలి!!

బ్యాక్టీరియాకీ వైరస్‌లకీ అదీ తేడా!

మనుషులూ, జంతువులూ పక్షుల్లాగే... బ్యాక్టీరియా కూడా తనకంటూ ఎన్నోకొన్ని కణాలున్న జీవి. వీటిల్లోనూ లక్షలాది రకాలున్నా అన్నింటి కణాల అమరికా ఒకేలా ఉంటుంది. వాటి గోడలూ అందులోని పదార్థాల్లో పెద్ద తేడా ఉండదు. దాంతో ఆ ఉమ్మడి లక్షణాలని పసిగట్టి వాటిని ధ్వంసం చేయగల యాంటీబయోటిక్స్‌ని కనిపెట్టడం సులభమైంది. రావణుడికి ఎన్ని తలలున్నా... అతని బొడ్డులోనే ప్రాణముందని రాముడు తెలుసుకోవడం లాంటిది ఇది. పెన్సిలిన్‌ మందు వేలాది బ్యాక్టీరియాల్లోని అలాంటి ఉమ్మడి లక్షణాలనిబట్టి తయారుచేసింది కాబట్టే... దాన్ని దాదాపు ఏ బ్యాక్టీరియాపైనైనా వినియోగించవచ్చు. వైరస్‌కి అలా కుదర్దు. అసలు అది జీవే కాదు. దాని శరీరంలో 90 శాతం కేవలం ఓ ప్రొటీన్‌ పదార్థం. ఓ ఇసుక రేణువూ, చక్కెర పలుకులాంటిదే అది కూడా. అవి కోట్ల సంఖ్యల్లో ఉండటం వల్లా... ఈ ఆకారం ప్రతి వైరస్‌కీ వేరువేరుగా ఉండడం వల్లా అన్ని వైరస్‌లకీ పనికొచ్చే ‘ఆల్‌-ఇన్‌-వన్‌’ మందుని కనిపెట్టలేకపోతున్నాం. అంతేకాదు, బ్యాక్టీరియా మన శరీరంలోకి ప్రవేశించాక తనకి అనువైన కణాల పక్కన చేరి తనని తాను విభజించుకుని పెంచుకుంటుంది. బ్యాక్టీరియా కణాలకీ, మన శరీరంలోని కణాలకీ తేడా ఉండటం వల్ల... మందులు నేరుగా బ్యాక్టీరియా కణాలపైనే దాడిచేస్తాయి. మన కణాలకి ఏ సమస్యా ఉండదు. వైరస్‌ అలాకాదు... అవి మన కణాల ‘పక్కన’ చేరవు... ‘లోపలికి’ వెళతాయి. కాబట్టి, మనం వాడుతున్న మందులు వైరస్‌లని చంపాలంటే మన శరీరంలోని కణాలనీ చంపేయాలి. అందువల్లే వైరస్‌లకు మందులు తేవడం కష్టమవుతోంది.

మరి యాంటీవైరల్‌ మందులెలా?

వైరస్‌ విషయంలో ఇన్ని ప్రతికూలతలున్నా... కొన్నింటికి మందుల్ని తీసుకురాగలిగాం. ఈ మందులన్నీ ఇంచుమించు ఒకే సూత్రంపైన పనిచేస్తాయి. అదేమిటంటే... మన శరీరంలోని కణాల్లోకి వెళ్లిన వైరస్‌ ఆ కణంలోని పరమాణువు(న్యూక్లీ)ని తన వశం చేసుకుంటుంది. అందులోకి తన డీఎన్‌ఏ లేదా ఆర్‌ఎన్‌ఏని చొప్పించి దాన్ని తనకి అనుగుణంగా మార్చుకుంటుంది. ఆ కణంలో తనలాంటి వేలాది వైరస్‌లని సృష్టిస్తుంది. ఆ తర్వాత దాన్ని చంపేసి పక్కనే ఉన్న కొత్తకణాల్లోకి వెళుతుంది. సాధారణంగా- వైరస్‌ ఓ కణంలోకి వెళ్లాక అది మిగతావాటిల్లోకి చొరబడకుండా మన రోగనిరోధకశక్తి అడ్డుకుంటుంది. ఆ వ్యవస్థ అడ్డుకోలేనప్పుడే మనం వ్యాధిబారిన పడతాం. వైరస్‌ ఓ కణంలోకి వెళ్లి తన ఆర్‌ఎన్‌ఏ లేదా డీఎన్‌ఏని అందులో చొప్పించేందుకు కణంలోని కొన్ని ప్రొటీన్‌లు సాయపడతాయి. ఇన్‌ఫ్లూయెంజా-సి వ్యాధికి ‘మ్యాట్రిక్స్‌-2’ అనే ప్రొటీన్‌ ఉపయోగపడుతుంది.

ఆ విషయం పసిగట్టి కణంలో ఆ ప్రొటీన్‌ని ఆపేసే మందుని కనిపెట్టడంతో అది సక్సెస్‌ అయింది. ఇంచుమించు ఇదే సూత్రంతోనే హెపటైటిస్‌-సి, ఎయిడ్స్‌ మందులూ పనిచేస్తున్నాయి. ఇవన్నీ వైరస్‌ని అంతమొందించవు కానీ... ఆ వైరస్‌ కొత్త కణాలకి పాకకుండా ఆపుతాయి.

ఈ కొత్త కొత్త స్ట్రెయిన్‌లేమిటీ?

మనిషి కోతి నుంచి వచ్చాడని చెబుతారు. ఈ పరిణామానికి వేలాది సంవత్సరాలు పట్టి ఉంటుంది. కానీ, వైరస్‌లో ఈ పరిణామక్రమం కొన్ని రోజుల్లోనే జరుగుతుంది! ఉదాహరణకి... ఓ దేశంలోని వ్యక్తులకి వైరస్‌ సోకింది. అక్కడి నుంచి పక్కనున్న మరో సమూహంలోకి వెళ్లాలనుకుంటే... వాళ్ల శరీరాలు దీనికి అనువుగా లేవనుకుందాం. అంతే... వైరస్‌ కొన్నిరోజుల్లోనే తనని తాను వాళ్ల శరీరాలకి తగ్గట్టు మార్చుకుంటుంది. ఈ మార్పునే(పరిణామక్రమాన్నే) స్ట్రెయిన్‌ అని అంటున్నాం. కరోనా తనని తాను అలా మార్చుకుంటూ వస్తోంది. మరి- మనం కోతి స్థాయి నుంచి మనుషులుగా ఎదగడానికి వేల సంవత్సరాలు పడితే వైరస్‌కి మాత్రం అంత తక్కువ కాలం ఎందుకు పడుతోందీ అంటే... మన శరీరంలో ఏ కొత్త మార్పు రావాలన్నా... అందుకు తగ్గట్టు జన్యువులు మారాలి.

ఆ మార్పుని శరీరంలోని ప్రత్యేక జన్యుయంత్రాంగం అంగీకరించాలి. మామూలుగా ఈ యంత్రాంగం జన్యువుల్లో ఏ చిన్న తేడా వచ్చినా దాన్ని సవరించాలనే చూస్తుంటుంది. అదో ‘ఎర్రర్‌ చెక్‌’ లాంటిది. దాన్నీ అధిగమించి పరిస్థితులకి అనుగుణంగా మార్పులు జరగాలంటే వేల సంవత్సరాలు పడతాయి. అందుకే మన పరిణామక్రమం అంత మెల్లగా సాగింది. కానీ-వైరస్‌లలో అలాంటి ‘ఎర్రర్‌ చెక్‌’ యంత్రాంగం ఉండదు. అందుకే అది అవసరాన్ని బట్టి తన జన్యువుల్ని ఎలాగైనా మార్చుకుంటూ వెళ్లగలదు. అందుకే ఇన్ని స్ట్రెయిన్‌లు వస్తున్నాయి!